Filmliebhaber wäerten feststellen, datt vill klassesch Bijouen aus ale Filmer ganz speziell sinn, tatsächlech sinn déi meescht dovunner antike Bijouen. Klassesch antike Bijouen hunn e puer Gemeinsamkeeten: wäertvoll Materialien, e staarkt Gefill fir Geschicht an eenzegaarteg Stiler.
Antik Bijouen gehéieren zu Konschtbijouen, an de gréissten Deel vun den antike Bijouen, déi elo op der Welt zirkuléieren, sinn déi vun där Zäit fein, wat den Moudetrend vun där Ära reflektéiert. Si sinn net nëmme klassesch a schéin, mä och rar Konschtwierker, déi vill historesch a kulturell Bedeitung hunn. A verschiddene Hisiichten däerf de kënschtleresche Wäert vun dësen antike Bijouen net ënnerschat ginn. Haut wäert de Xiaobian Iech e Bléck op déi antike Bijouen mat klassescher Schéinheet aus verschiddene Perioden werfen.
Viktorianesch Period (1837-1901)
Verschidde Bijoustiler ware wärend der Herrschaft vun der Kinnigin Victoria populär. De Bijou aus der fréier viktorianescher Period (1837-1861) war vun engem romanteschen Charakter charakteriséiert; Mëtt der viktorianescher Period (1861-1880), mam Doud vum Prënz Albert, ware Trauerbijoue mat schwaarze Edelsteng wéi Kuelajade populär; Bijoue aus der spéider viktorianescher Period (1880-1901) ware meeschtens liicht a schick. Den antike Bijou ass e Spigelbild vun der vergaangener Kultur vun der viktorianescher Period, wou d'Designinspiratioun aus dem antike assyreschen, antike Griicheland, etruskeschen, réimeschen, egypteschen, goteschen an Renaissance-Elementer geholl gouf.
Art Nouveau Period (1890-1914)
Den Design vun den Bijouen am Jugendstil war ganz anescht wéi de Renaissancestil. E gouf vun der Natur inspiréiert a charakteriséiert duerch Fantasie a schlängelend Forme vum kënschtlereschen Ausdrock. Blummen-, Déieren-, Päiperleks- an Insektenmotiver si gängeg, sou wéi verschidde fiktiv Figuren wéi Feeën a Mierjungfrauen. Dat weiblecht Thema verwandelt sech an exotesch Kreaturen, wat den Ufank vun der Fraebefreiungsbewegung symboliséiert.
Edwardianesch Period (1900-1915)
Edwardianesch Bijouen si bekannt fir hire "Girland"-Stil, normalerweis e Kranz mat Bänner a Schleifen. Dëse Bijoustil staamt vun Ornamenter aus dem 18. Joerhonnert, extrem luxuriéis Designen, déi dacks vun de Räichen gedroe goufen, fir hire Räichtum ze weisen. Frae vun der ieweschter Klass (wéi d'Alexandra, Prinzessin vu Wales) hunn fréier Bijouen an dësem dekorativen Stil gedroen. Sëlwer gouf an dëser Period dacks duerch Platin a Bijouen ersat, e Resultat vun technologesche Fortschrëtter, déi bedeit hunn, datt d'Bijouen méi gutt mam Metall ëmgaange sinn. Am Bijou vun dëser Period goufen Opal, Moundsteen, Alexandrit, Diamant a Pärel am Design bevorzugt, an zousätzlech zur Verbesserung vum facettéierte Prozess hunn d'Produzenten och besonnesch Opmierksamkeet op d'Qualitéit vum Steen geluecht. Rar an deier faarweg Diamanten, déi an engem meeschterhafte Platinfatz gesat sinn, sinn dat markantst Thema vun der edwardianescher Ära.
Art-Déco-Period (1920er an 1930er Joren)
Art-Déco-Bijouen sinn nom Éischte Weltkrich entstanen, am Géigesaz zu der ätherescher Sensibilitéit vum Jugendstil an der delikater Eleganz vum Girlandestil. Déi geometresch Mustere vum Art-Déco-Bijou si raffinéiert an elegant, an déi fett Notzung vu kontrastéierende Faarwen - besonnesch wäiss (Diamant) a schwaarz (gestreiften Achat), wäiss (Diamant) a blo (Saphir), oder rout (Rubin) a gréng (Smaragd) - reflektéieren de Pragmatismus vum Nokrich gutt. Den Design war vun geschnëtzte Mogul-Edelsteier beaflosst, Platin war extrem populär an dëser Period, an abstrakt Mustere a schlank, streamlined Designen goufen och zu enger Modeerscheinung. Dësen Bijoutrend huet sech bis zum Ausbroch vum Zweete Weltkrich am Joer 1939 weidergefouert.
Retro-Period (1940er)
An den fréien 1940er Joren, wéinst dem staarke Gebrauch vu Platin am Militär, gouf Bijouen dacks aus Gold oder Roségold gemaach. Déi fett geschnëtzte Kurven aus där Zäit ginn dacks a konservativ gefaassten klenge Diamanten a Rubinen (dacks synthetesch Steng) oder méi bëllege grousskärege Steng wéi Citrin an Amethyst gesinn. Bijouen an de spéiden 1940er Joren hunn de Boom no dem Krich reflektéiert, mat Designen, déi vu mechaneschen Objeten wéi Vëlosketten an Hängschléisser inspiréiert goufen, souwéi Blummen- a Schleifmotiver, déi feminin Schéinheet gewisen hunn, a méi ornamentéiert Uwendungen fir faarweg Edelsteier goufen an dëser Period entdeckt.
Period vum 20. Joerhonnert (1990er)
D'1990er Jore ware genee sou erfollegräich wéi d'Edwardianer Ära, an et gouf e erneiert Wettlaf fir rar, wäertvoll Diamanten a Steng vun héchster Qualitéit. Nei High-Tech-Schläifen, wéi de Princess-Schläif an de Raydean-Schläif, goufen agefouert, an et gouf e erneiert Interesse un alen Schleifmethoden, wéi de Star-Schläif, de Rose-Schläif an den Old Mine-Schläif. Et gouf och eng Rei vun neien Technike fir d'Asetzen vu Steng, wéi d'Verstoppt-Asetzen an d'Spannungsasetzen vun Diamanten. Päiperleks- a Draachemotiver, souwéi liicht äerdeg Jugendstiler, sinn an dëser Phas vum Bijou zréckkomm.
Mat der Zäit ass et net schwéier ze feststellen, datt antike Bijouen e Kaddo vun der gudder Zäit sinn, déi déi hell an ni verschwannend Schéinheet ierwen, wat och d'Bedeitung vun der Bijoukonschtsammlung ass. Hautdesdaags ass de modernen Bijoudesign och bis zu engem gewësse Grad vun antike Bijouen beaflosst, an Designer léieren d'Charakteristike vu Bijouen aus verschiddenen historesche Perioden kennen a veränneren d'Wierker stänneg, fir méi Schéinheet vu Bijouen ze weisen.
Zäitpunkt vun der Verëffentlechung: 01. Juli 2024